Affiche Bauhaus - Kruisende Cirkels

Voeg diepte, structuur en een retro-chic touch toe aan uw muren met Kruisende Cirkels, een kunstdruk van een poster van de Bauhaus-tentoonstelling van 1923. Minimalistisch, grafisch en warm, belichaamt deze compositie de hele filosofie van het Bauhaus: eenvoud, geometrie en visuele balans.
Dit affiche speelt met cirkels van verschillende maten en kleuren (donkergroen, bordeaux, oker, gebroken wit), die zijn overlapt op een bicolor doek dat verticaal is verdeeld. De intersectie van de vormen creëert schaduw-, licht- en contrastzones die de compositie een bijna driedimensionaal effect geven.
Een ontwerp verankerd in de geschiedenis van het Bauhaus:
Gepresenteerd tijdens de tentoonstelling van Weimar in 1923, symboliseert deze affiche de perfecte eenheid tussen kunst en wiskunde. Het gebruik van cirkels — een pure en universele vorm — roept zowel de strengheid van modernistische composities als een zoektocht naar visuele beweging op.
Dit werk is typisch voor het Bauhaus in zijn vermogen om emoties op te roepen door middel van geometrie. De durf ligt in de overlapping, het contrast van warme en koude tinten, en de perfecte verdeling in de ruimte.

Voeg diepte, structuur en een retro-chic touch toe aan uw muren met Kruisende Cirkels, een kunstdruk van een poster van de Bauhaus-tentoonstelling van 1923. Minimalistisch, grafisch en warm, belichaamt deze compositie de hele filosofie van het Bauhaus: eenvoud, geometrie en visuele balans.
Dit affiche speelt met cirkels van verschillende maten en kleuren (donkergroen, bordeaux, oker, gebroken wit), die zijn overlapt op een bicolor doek dat verticaal is verdeeld. De intersectie van de vormen creëert schaduw-, licht- en contrastzones die de compositie een bijna driedimensionaal effect geven.
Een ontwerp verankerd in de geschiedenis van het Bauhaus:
Gepresenteerd tijdens de tentoonstelling van Weimar in 1923, symboliseert deze affiche de perfecte eenheid tussen kunst en wiskunde. Het gebruik van cirkels — een pure en universele vorm — roept zowel de strengheid van modernistische composities als een zoektocht naar visuele beweging op.
Dit werk is typisch voor het Bauhaus in zijn vermogen om emoties op te roepen door middel van geometrie. De durf ligt in de overlapping, het contrast van warme en koude tinten, en de perfecte verdeling in de ruimte.